گفتار درمانی

طنین پرداز پاسارگاد

عوامل دخیل در درک گفتار

قبل از پرداختن به مهارتها و استراتژی های ارتباطی، مهم است که بدانیم که چه عواملی بر روی مشارکت فعال یک فرد کم شنوا در مکالمات روزمره تأثیر می گذارد. چهار فاکتور مهم در این مورد عبارتند از: گوینده، پیام، محیط و فرد کم شنوا. همانگونه در این بخش خواهید دید، برخی استراتژی های آسان سازی وجود دارد که در مورد هر کدام از این فاکتورها قابل اجرا می باشد.

 

گوینده

اینکه گوینده چگونه پیام را ارسال می کند و آیا از رفتار ارتباط گفتاری مناسب استفاده می کند یا نه، بر روی درک پیام تأثیر می گذارد. معمولاً در ارتباطات گفتاری روزمره افراد شنوا پیامهایی که ارسال می گردد چند ایراد دارند نظیر صحبت کردن سریع، ترکیب کردن کلمات با هم و چسباندن انتهای کلمه به ابتدای کلمه بعدی و نیز حذف برخی از اصوات کلمات برای تلفظ راحت آنها. اگر گوینده در حال جویدن آدامس یا خوردن چیزی باشد و یا صورت خود را با دست پوشانده باشد، باز هم به سختی درک گفتار افزوده می شود.

پیام

فاکتور دومی که بر روی توانایی درک یک پیام تأثیر می گذارد، خود پیام می باشد. در هنگام مکالمه با فرد کم شنوا باید فرد گوینده مراقب باشد از ساختارهای خیلی پیچیدۀ محاوره ای استفاده نکند. در اصل پیامی که دارای خصوصیات زیر باشد توسط یک فرد کم شنوا بسیار راحت تر درک می شود:

o ساختار نحوی ساده

o تکرار یک کلمه کلیدی در جملۀ طولانی

o استفاده از دو جمله به جای یک جمله طولانی و پیچیده

o پرهیز از ارجاعات مبهم

o پرهیز از استفاده از اصطلاحات عامیانه و محاوره ای

 

محیط

سومین فاکتوری که بر روی توانایی درک گفتار فرد کم شنوا تأثیر می گذارد، محیط است. تصور این مسأله بدیهی است که یک فرد کم شنوا در یک اتاق تاریک که موسیقی با صدای بلند در آن در حال پخش است، در درک گفتار با مشکل مواجه می گردد. اکثر افراد کم شنوا در درک گفتار در حضور نویز زمینه بویژه زمانی که نمی توانند صورت گوینده را ببینند تا گفتارخوانی کنند،با مشکل مواجه می شوند. محیط هایی که دارای شرایط زیر باشند برای افراد کم شنوا مناسب تر می باشند:

o ساکت و بدون نویز زمینه

o دارای نور مناسب، عدم تابش نور به چشم فرد کم شنوا

o فاصله مناسب با مخاطب

o عدم وجود مواردی که باعث بر هم خوردن تمرکز فرد گردد

o قرار گیری در زاویه مناسب با گوینده

 

فرد کم شنوا

فاکتور چهارم که درک پیام را متأثر می کند، خود فرد کم شنوا می باشد. یقیناً فردی که کم شنوایی ملایم دارد بیش از فردی که کم شنوایی شدید دارد، توانایی درک گفتار دارد. و البته فردی که کم شنوایی و مشکل دید دارد و از سمعک و عینک مناسب استفاده می کند، از فردی که اصلاح بینایی نشده است، در درک گفتار عملکرد بهتری خواهد داشت. فردی که به صورت ذاتی تمرکز بیشتری دارد، قطعاً قسمت بیشتری از پیام را درک خواهد نمود. اینکه فرد تا چه حد بر روی پیام ارسال شده تمرکز دارد، در درک آن پیام تأثیرگذار می باشد. برای مثال فرد کم شنوا هنگام مشارکت در مکالمه ممکن است مضطرب، عصبی یا خسته شود و با خود بگوید: “ممکن است فکر کند من هیچ چیزی از گفته اش را نفهمیدم، و فکد کند که من احمق هستم و علاقه ای به بحث ندارم”. خودِ این افکار، ممکن است منابع ذهنی فرد را به چیزهای دیگری غیر از تمرکز بر روی درک پیام ارسالی، اختصاص دهد.