كاشت حلزونی برای افراد ناشنوايی صورت می‌گيرد كه از دو گوش ناشنوا هستند و از وسايلی مانند سمعك، نمی‌توانند استفاده كنند. اين افراد به دو دسته تقسيم می‌شوند؛ دسته اول شامل افرادی می‌شود كه دچار ناشنوايی مادرزادی هستند. افرادی كه به طور مادرزادی ناشنوا به دنيا می‌آيند نمی‌توانند صحبت كردن را بياموزند در نتيجه كر و لال می‌شوند. در اين شرايط تنها راه درمان اين بيماران، كاشت حلزون شنوايی است. گروه دومی كه عمل كاشت حلزون شنوايی برای آنان صورت می‌گيرد، افرادی هستند كه توانايی صحبت كردن دارند اما به دلايلی مانند ابتلا به عفونت‌ها، تصادفات، بيماری‌های ارثی زمينه‌ای، دچار ناشنوايی می‌شوند. ميزان گفتار اين افراد به تدريج كاهش پيدا می‌كند و آنان در دراز مدت توانايی تكلم را از دست می‌دهند. افراد دچار ناشنوايی مادرزادی حداكثر تا پنج سالگی می‌توانند تحت عمل جراحی كاشت حلزون شنوايی قرار گيرند.
حوزه‌ی شنوایی به دلیل اهمیت بالایی که دارد یکی از حوزه‌های فعال و پیوسته در حال پیشرفت، در دنیاست. به همین دلیل سالانه در دنیا مقالات زیادی در این حوزه ثبت می‌شود. از این جهت بهبود سیستم‌های موجود یکی از مواردی است که جهت پیشرفت در این حوزه مورد توجه تمام متخصصان و تولیدکنندگان قرار می‌گیرد. به طور پیوسته الگوریتم‌های جدید پردازش سیگنال‌های صوتی در حال پیشرفت هستند تا در نهایت منجر به شنیدن بهتر بیمار و نزدیک‌تر شدن سیستم کاشت حلزون شنوایی به نمونه طبیعی آن شود. برای میل به این هدف ضروری است تا بتوانیم پیوسته با آزمایش الگوریتم‌های پردازشی جدید، سیستم مرتبط را ارتقا ببخشیم. به همین دلیل سخت‌افزاری مبتنی بر پردازنده ARM ساخته شد تا با ارتباط بین سیستم فرستنده رادیویی ^[1]و کامپیوتر بتوان الگوریتم‌های جدید را مورد آزمایش قرار داد. بخش RF یک سخت‌افزار بین پردازنده سیگنال و بخش داخلی سر است که وظیفه دریافت اطلاعات از پردازنده و ارسال آن به داخلی سر  را از طریق امواج رادیویی بر عهده دارد.